آغاز هفته ی وحدت مبارک

ای از بر سدره شاهراهت

وای قبّه ی عرش تکیه گاهت
 

ای طاق نهم رواق بالا
 

بشکسته ز گوشه ی کلاهت
 

هم عقل دویده در رکابت
 

هم شرع خزیده در پناهت
 

ای چرخ کبود ژنده دلقی
 

در گردن پیر خانقاهت
 

مه طاسک گردن سمندت
 

شب طره پرچم سیاهت
 

جبریل مقیم آستانت
 

افلاک حریم بارگاهت
 

چرخ ار چه رفیع، خاک پایت
 

عقل ارچه بزرگ، طفل راهت
 

خورده است خدا ز روی تعظیم
 

سوگند به روی همچو ماهت
 

ایزد که رقیب جان خرد کرد
 

نام تو رقیب نام خود کرد