نشست تخصصی آموزش و پرورش در شرایط پست مدرن

به گزارش امور فرهنگی پردیس بنت الهدی صدر سنندج؛ کانون مطالعات اجتماعی با همکاری کانون نویسندگی نشستی تحت عنوان آموزش و پرورش در وضعیت پست مدرن با مدرسی استاد بهمن سبحانی و درتاریخ 27 آذر ماه برگزار کرد,که در این کارگاه تعداد 40 نفر شرکت کردند.در این کارگاه مباحث متعددی مطرح شد از جمله : اولین استفاده از واژه ی پست مدرن به قبل از سال 1926 برمیگردد ولی میتوان آنرا تا دهه 1870 دنبال کرد یعنی زمانی که این واژه توسط جان واتکینز و چایمن هنرمند بریتانیایی بکار رفت.با این حال افرادی که در باره چیزهایی مثل پست مدرنیزم فکر میکنند ،هنوز دراین خصیصه باهم اتفاق نظر ندارند که آیا پست مدرنیزم گسست از مدرنیزم است یا تداوم واستمرار مدرنیزم یا هر دوی آن.

البته برخی برآنند که هرگونه تلاش برای به نظم درآوردن وتعریف کردن پست مدرنیسم سازگار با ماهیت آن نیست ،چرا که از صفات بارز فرهنگ ونگرش پست مدرنیسم اعتقاد به عدم پیوستگی ونامشخص بودن درجها معاصر است.پست مدرنیسم به همان اندازه که در نگاه فلسفی اجتماعی خود گسترده و در قسمت هایی مبهم می باشد در تعلیم و تربیت نیز دیدگاه منسجمی ندارد. ولی با این وجود می توان خطوط کلی تربیت را با توجه به آنچه که از دیدگاه متفکران این رویکرد بدست می آید، ترسیم کرد. از نکات مورد توجه پست مدرنیسم در عرصه تعلیم و تربیت ارج نهادن آنها به اقلیت های قومی، نژادی و جنسیتی و همچنین حمایت از تربیت چند فرهنگ گرا است. پست مدرنیسم با پذیرش برابری همه فرهنگ ها درصدد است به تکثر فرهنگی از طریق تعلیم و تربیت دامن بزند.  تعلیم و تربیت آرمانی از نظر پست مدرنیست ها تعلیم و تربیتی است که تاب تحمل شنیدن صداهای دیگر بجز صدای فرهنگ مسلط را داشته باشد.