کارگاه آموزشی: ارتقای مهارت همدلی دانشجویان و افزایش سلامت روان

به گزارش روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان استان کردستان؛ کارگاه آموزشی با عنوان « ارتقای مهارت همدلی دانشجویان و افزایش سلامت روان » به مناسبت گرامیداشت هفته بهداشت روان شنبه 8 آبان ماه 1400 به همت امور دانشجویی پردیس بنت الهدی صدر با حضور دکتر سیف اله رحمانی و با شرکت دانشجویان دانشگاه فرهنگیان به صورت مجازی در سامانه یادگیری الکترونیکی دانشگاه فرهنگیان برگزار گردید.

دکتر رحمانی بیان داشت؛ سیستم نورون­ های آیینه­ ای به ما امکان می ­دهد که صرفا با مشاهده رفتار دیگران، یاد بگیریم، مقاصد افراد را بفهمیم، پیام­های بدنی و اظهارات صورتی آنها را متوجه شویم و به طور خودکار و ناخودآگاه آنها را درک کنیم و با آنها همدلی نماییم.

این یافته نشان می­ دهد که ما برای فهم، ارتباط و صمیمی شدن با دیگران «عصب کشی» شده­ ایم و نمی­ توانیم چنین مداری را خاموش کنیم. ما علائم صورت دیگران را به طور ناخودآگاه تقلید و بازتاب می­ کنیم: یک خنده سبب خنده دیگری می ­شود، یک صورت اخمو سبب اخم کردن طرف مقابل می ­شود، ما به طور ناخودآگاه رفتار و طرز بدنی دیگران را تقلید می­ کنیم و چنین چیزی می تواند سبب ایجاد همدلی بین افراد شود.

سیستم نورون­ های آیینه­ ای به ما امکان می ­دهد که صرفا با مشاهده رفتار دیگران، یاد بگیریم، مقاصد افراد را بفهمیم، پیام­های بدنی و اظهارات صورتی آنها را متوجه شویم و به طور خودکار و ناخودآگاه آنها را درک کنیم و با آنها همدلی نماییم.

ما برای فهم، ارتباط و صمیمی شدن با دیگران «عصب کشی» شده­ ایم و نمی­ توانیم چنین مداری را خاموش کنیم. ما علائم صورت دیگران را به طور ناخودآگاه تقلید و بازتاب می­ کنیم: یک خنده سبب خنده دیگری می ­شود، یک صورت اخمو سبب اخم کردن طرف مقابل می ­شود، ما به طور ناخودآگاه رفتار و طرز بدنی دیگران را تقلید می­ کنیم و چنین چیزی می تواند سبب ایجاد همدلی بین افراد شود.

سیستم نورون های آیینه ­ای یک مکانیزم پایه ­ای عصبی برای سرایت احساسی در گروه ها ایجاد می­ کند که از طریق آن می­ تواند احساسات به سرعت و به طور ناخودآگاه در بین اعضای گروه گسترش یابد.

شاید تا به حال اتفاق افتاده باشد که وقتی کودکی را در حال لبخند زدن و خندیدن می بینید، قبل ازاینکه آگاهانه تصمیم بگیرید، لبخند بر لبان شما نیز جاری می شود. یا شاید شنیده اید که خمیازه کشیدن “مسری” است. اگر کسی را در حال خمیازه کشیدن ببینید، احتمال بیشتری دارد که خمیازه بکشید. اینها نمونه هایی اساسی از همدلی مؤثر است و این پاسخ های خودکار به اقدامات یا حالت های عاطفی افراد دیگر، ممکن است به نوع خاصی از سلولهای مغزی به نام “نورون های آینه ای” نسبت داده شود که به انسان و حیوانات کمک می کند تا با دیگران ارتباط برقرار کنند.

وقتی صحبت از آموزش می شود، نورون های آینه ای بسیار حائز اهمیت هستند. کودکان از زمان کودکی یادگیری را از طریق تقلید کردن شروع می کنند و “همدلی” در تمام دوران کودکی رشد می کند. بخش اعظم فرآیند ایجاد همدلی از فعال شدن نورونهای آینه ای یا مشاهده احساس همدلی در عمل دیگران ناشی می شود.

این نورونها به ما کمک می کنند تا بطور غریزی درک کنیم که دیگران چه احساسی دارند- و با الگوسازی از رفتار مفید همدلی منجر به اقدامات دلسوزانه می شود. به لطف فعال شدن نورون آینه ای، کودکان می توانند احساس همدلی کنند و بعد همدلی را در رفتار خود نشان دهند.

اما درست مانند هر مهارت دیگری که دوست داریم آنرا حفظ کنیم، باید همدلی را تمرین کنیم. اگرچه ممکن است برای بعضی از افراد طبیعی تر از سایر افراد باشد، همه ما توانایی احساس همدلی را داریم و تمرین روزانه آن باعث می شود که این یک عادت شود.

درگیر کردن قسمت های خاصی از مغز به طور منظم شبیه رانندگی در همان جاده ها است – هرچه بیشتر از آنها استفاده می کنیم، آسان تر است.

با استفاده از نورون های آینه ای و یادگیری مبتنی بر تقلید، روش هایی را برای تشویق فرزندان خود به همدلی با سایر افراد و حیوانات می توانید به کار بگیرید.

 در پایان دانشجویان به بیان سوالات و ابهامات خود در این زمینه پرداختند. شایان ذکر است به دانشجو معلمان شرکت کننده در کارگاه گواهی حضور اعطا خواهد شد.